1. چرا بیمارانی که پروتکل کوایمبرا را اجرا می کنند چنین دوزهای بالایی از ویتامین D نیاز دارند؟
با مقدار کافی ویتامین D، فرآیندهای أساسی سلولی بطور صحیح انجام میشود ولی در بیماریهای خودایمنی نسبت به اثرات بیولوژیک ویتامین D مقاومت وجود دارد. این مقاومت عمدتا به دلیل جهشهای ژنتیکی میباشد ولی فاکتورهای دیگری نظیر وزن و سن هم در آن دخیلند. بنابراین به دلیل این مقاومت، بیمارانی که بیماری خودایمنی دارند به مقادیر بیشتری ویتامین D نیاز دارند تااینکه بتوانند بر این مقاومت غلبه کرده و از اثرات مفید چنین ماده مهمی در سلولها استفاده کنند.
2. چرا ویتامین D در درمان بیماریهای خودایمنی مؤثر است؟
ویتامین D قویترین تنظیم کننده سیستم ایمنی میباشد. هنگامی که کمبود ویتامین D وجود داشته باشد، بیمار نمیتواند هزاران عملکرد بیولوژیکی داخل سلولهای سیستم ایمنی را تنظیم کند. ویتامین D با مهار واکنش Th17 (تولید بیش از حدِّ اینترلوکین هفده، منجر به واکنش Th17 میشود)، حملۀ سیستم ایمنی به خودِ بدن را مهار میکند. تولید اینترلوکین هفده در مقادیر مناسب و تنظیم شده، برای بدن مفید است و یک پدیده طبیعی است.
حال آنکه تولید بیش از حد آن طبیعی نیست و سبب ایجاد یک سیستم ایمنی از کنترل خارج شده و واکنش ایمونولوژیک Th17 و حمله به خود میشود. ویتامین D ماده است که برای تنظیم این پروسه مورد نیاز است. در عین حال ویتامین D باعث تکثیرِ سلولهای ایمنی تنظیم کننده به نام لنفوسیتهایT تنظیم کننده (Regulatory T lymphocytes) میشود. بسیار حائز اهمیت است که ویتامین دی فقط قسمتی از سیستم ایمنی را مهار میکند که باعث حمله به خود میشود و برعکس سیستم ایمنی را در مبارزه با انواع عفونتها ( بر علیه باکتریها، ویروسها و قارچها) تقویت می کند.
3. درمان با پروتکل کوایمبرا چیست؟
دادن توضیحات کامل دربارۀ درمان با پروتکل کوایمبرا وقت گیر است و امکان توضیح آن برای تک تک بیماران وجود ندارد. پس لطفاً پست های اینستاگرام رو که به تفصیل در این مورد توضیح داده اند، مطالعه بفرمایید.
4.درصد موفقیت این پروتکل چقدر است؟
این پروتکل در 95 درصد بیماران با انواع بیماریهاى خودایمنى، حملات جدیدِ بیمارى را مهار کرده است، به این معنا که نود و پنج درصد بیماران بعد از تنظیم دوز ایده ال ویتامین D ( که حدود یک سال از زمان شروع پروتکل طول میکشد) ، حمله جدیدى نخواهند داشت. در مورد میزان ترمیم صدمات وارد شده به بدن، باید گفت هر چه این صدمات جدیدتر باشند، ترمیم آنها سریع تر انجام میشود. براى مثال در بیماران مبتلا به ام اس، بعد از توقف حملات، پلاکهاى سیستم عصبى که در یک یا دو سال اخیر ایجاد شده اند سریعتر به درمان پاسخ میدهند. پلاکهاى قدیمى تَر زمان بیشترى براى ترمیم نیاز دارند و یا اینکه ممکن است درمان بر آنها اثر نداشته باشد.
5. چه عواملى ممکن است درصد موفقیت درمان با پروتکل را کاهش دهند؟
6. مراحل درمان و انجام آزمایشات چگونه است؟
قبل از شروع درمان با این پروتکل، انجام یک سرى آزمایشات خون و ادرار ضرورى است. سپس بیمار مصرف ویتامین D با یک مقدارِ از پیش تعیین شده را شروع میکند. پس از سه ماه، آزمایشات خون و ادرار تکرار میشوند و بر اساس نتایج تستها، دوزِ جدیدِ ویتامین D تعیین میشود. تا دو سال، این آزمایشات و معاینات پزشکی هر شش ماه تکرار میشوند. بعد از این مدت بیمار معمولا به وضعیت پایدار رسیده است و ویزیتهاى بعدى او دو سال بعد و پنج سال بعد میباشد. در حال حاضر اینکه بیمار براى چه مدت میبایست دوزهاى بالاى ویتامین D را مصرف کند مشخص نیست و تحقیقات بر روى آن ادامه دارد.
7. مسئولیت بیمار در قبال این پروتکل چیست؟
بیمار میبایست تعهد صد در صد نسبت به اجراى ملزومات پروتکل داشته باشد که عبارتند از:
الف) نوشیدن روزانه حداقل دو و نیم لیتر آب.
ب) پیروى از رژیم غذایى با کلسیم پایین (شیر و لبنیات و آجیل آلات و تخمه ها) ممنوع میباشند
ج) پیاده روى سریع هر روز حداقل به مدت نیم ساعت (به بیمارانى که قادر به انجام فعالیتهاى فیزیکى نباشند ، داروهاى پیشگیرى کننده از پوکى استخوان تجویز میشود).
د) انجام آزمایشات دوره ای خون و ادرار.
ه) پرهیز از هرگونه استرس و هیجانات منفى.
و) خوددارى از مصرف هرگونه داروى شیمیایى یا مکمل دارویى و یا داروهاى طب سنتى بدون اطلاع پزشک پروتکل.
8. عوارض احتمالی این پروتکل چیست؟
در صورت عدم رعایت جدی اقدامات احتیاطی پیش بینی شده در پروتکل، مصرف دوزهای بالای ویتامین D برای مدت طولانی، میتواند منجر به بالا رفتن کلسیم در خون (Hypercalcemia) و یا در ادرار (Hypercalciuria) و همچنین پوکی استخوان شود.برای پیشگیری از این عوارض بیمار ملزم به دوری کردن از مصرف خوراکیهای با کلسیم بالا نظیر لبنیات و آجیل آلات و تخمه ها و همینطور خوراکیهایی که به آنها کلسیم اضافه شده، می باشد. ضروری است که بیمار روزانه دو و نیم لیتر آب بنوشد.همچنین برای اطمینان از سطح طبیعی کلسیم در خون ، انجام تستهای آزمایشگاهی دوره ای، ضروری است . برای پیشگیری از پوکی استخوان، از بیمارانی که قادر به فعالیت فیزیکی هستند خواسته میشود که روزانه حداقل 30 دقیقه ورزش ایروبیک مانند پیاده روی با دور تند انجام دهند. به بیمارانی که قادر به فعالیت فیزیکی نیستند، داروهای پیشگیری کننده از پوکی استخوان تجویز میشود.
9. چه رژیم غذایی در این پروتکل باید رعایت شود؟
محدودیت غذایی این پروتکل منحصرا مربوط به میزان کلسیم موجود در خوراکیها می باشد. بیمار بایستی أکیدا از مصرف خوراکیهایی که حاوی کلسیم بالا هستند نظیر شیر و لبنیات و آجیل آلات و تخمه ها خودداری کند.برای پیشگیری از رسوب کلسیم در کلیه ها، بیمار ملزم به نوشیدن روزانه دو و نیم لیتر آب میباشد.
10. علاوه بر ویتامین D3 , مصرف چه مکملهای دیگری در این پروتکل توصیه میشود؟
علاوه بر دوز بالای ویتامین D ، مصرف منیزیم در این پروتکل ضروری است. مکملهای دیگری که توصیه میشوند عبارتند از اُمِگا سه، ویتامینB2 ( (ریبوفلاوینB3 ( (نیاسین) ، B5 (پانتوتنیک اسید) ،B6 (پیریدوکسین) ، B9 (متیل فولِیت) ، B12 (متیل کوبالامین) ، کولین، سلنیوم، کروم و روی.
توجه کنید که ویتامین B9 به صورت اسید فولیک برای بدن قابل استفاده نیست بلکه باید به صورت فرم فعال ویتامین B9 که همان متیل فولِیت است و در سبزیجات سبز یافت میشود ، مصرف شود.
11. این پروتکل تا چه اندازه مؤثر میباشد؟
بیماریهاى خودایمنى به دلیل حملات بیش از حد واسطه هاى شیمیایى سیستم ایمنى به بافتهاى بدن به وجود می آیند.
این روش درمانى، حملات جدید سیستم ایمنى به بدن را در بیش از نود درصد بیماران متوقف میکند. این به معناى ریشه کن شدنِ بیمارى نیست، بلکه این پروتکل بیمارى را در حالت خاموشى نگه میدارد و در واقع آن را کنترل میکند. هنوز مشخص نیست که اجراى این پروتکل براى چه مدتى میبایست ادامه داشته باشد و در حال حاضر بیماران ملزم به اجراى این روش براى مدت نامحدودى میباشند.
12. چه مدت بعد از شروع پروتکل، بهبودى حاصل میشود؟
ویتامین D قویترین تنظیم کننده سیستم ایمنى بدن می باشد. در بیماران با بیماریهاى خودایمنى، به دلیل جهشهاى ژنتیکى، نسبت به اثرات بیولوژیکى این ویتامین در بدن، مقاومت وجود دارد. در این پروتکل بعد از تثبیت سطح خونىِ موردِ نیازِ ویتامین D که معمولا چند ماه زمان میبرد، حملات جدیدِ بیمارى متوقف میشوند. در مورد آسیبهاىِ قبلىِ وارد شده به بدن در اثر بیمارى، باید گفت که با متوقف شدنِ حملاتِ سیستم ایمنى، بدن فرصت ترمیم و بازسازى پیدا میکند. هر چه مدت کمترى از وارد شدن این آسیبها به بدن گذشته باشد، نتایج بهتر و سریعترى به دست می آید ، در مورد آسیبهاى قدیمىِ وارد شده، مدت زمان بیشترى براى ترمیم لازم است و گاهاً ممکن است ترمیم صورت نگیرد.
13. چرا در این پروتکل از دوزهاى بالاى ویتامین D استفاده میشود؟
بیش از سى سال است که محققین به اثر قابل ملاحظه ویتامین D بر روى سلولهاى سیستم عصبى و سیستم ایمنى پى برده اند. ویتامین D با اثرگذارى بر حدود سه هزار ژن ( یعنى بر روى ده درصد از کلّ ژنهاى بدن)، قویترین تنظیم کننده سیستم ایمنى بوده و کمبود آن باعث اختلال در هزاران عملکرد بیولوژیکىِ داخل سلولهاى این سیستم میشود.
بیماریهاى خودایمنى یا به دلیل کمبودِ ویتامین D و یا به دلیلِ مقاومت نسبت به اثرات بیولوژیک آن به وجود مى آیند.در این بیماران، به دلیل جهشهاى ژنتیکى، ویتامین D ممکن است در مرحله 1) فعال شدن، 2) منتقل شدن در بدن و 3) اثرگذارى بر روى گیرنده هاى خود، دچار مشکل شود. به همین دلیل در این پروتکل با مصرف مقادیر بالاىِ ویتامین D بر این مقاومت غلبه میشود.
14. چرا اندازه گیرى سطح خونىِ ویتامین D براى همگان لازم است؟
بر طبق تحقیقات انجام شده، چهل الى هفتاد و پنج در صد مردم جهان کمبود ویتامین D دارند. محققین فواید فراوانى براى سطحِ خونىِ بالاىِ ویتامین D نشان داده اند. براى حفظ سلامت، پیشگیرى از بیماریها و کاهش قابل ملاحظه هزینه هاى پزشکى، دانشمندان حداقلِّ سطح خونىِ ویتامین D را بین 40 تا 60 نانوگرم در میلى لیتر اعلام کرده اند. تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان میدهد که ابتلا به سرطان سینه، زمانى که سطح خونىِ ویتامین D، پنجاه نانوگرم در میلى لیتر باشد، هشتاد و سه درصد کاهش مى یابد. با سطح خونىِ پنجاه و چهار، احتمالِ ابتلا به بیمارى ام اس، پنجاه و چهار درصد کمتر میشود. با سطح خونىِ پنجاه و سه، احتمال ابتلا به دیابتِ نوع یک، شصت و شش درصد تنزل میکند.سرطان روده بزرگ زمانى که سطح خونىِ ویتامین D ، 42 بوده، 60 درصد کاهش داشته است. امروزه مصرف روزانه ده هزار واحد ویتامین D براى افرادى که وزنِ بالاى 50 کیلوگرم دارند توصیه میشود. این مقدار کاملا بى ضرر میباشد چرا که اگر فرد براى مدت پانزده دقیقه دستها و پاهاى خود را در معرض نور مستقیم آفتاب قرار دهد، به همین مقدار ویتامین D در بدن تولید میکند.
15. چرا مصرف منیزیم به همراهِ ویتامین D ضرورى است؟
ویتامین D براى فعال شدن در بدن، باید در دو مرحله تحت عمل آنزیمهاى هیدروکسیلاز قرار بگیرد. این آنزیمهاى هیدروکسیلاز و همچنین پروتئینى که ویتامین D را در خون حمل میکند، براى فعالیت خود به منیزیم وابسته هستند، بنابراین کمبود منیزیم، مانع از عملکرد صحیح ویتامین D در بدن میشود.
در پروتکل کوایمبرا مصرف روزانه 800 الى 1200 میلى گرم منیزیمِ المنتال (elemental) توصیه میشود.
از دلایل کمبود منیزیم میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
الف) رژیم غذایى عارى از سبزیجاتِ سبز .
ب) مصرف برخى داروها نظیر مهار کننده هاى پمپِ پروتون ( اُمِپرازول، پَنتوپرازول و ...)، مُدِر ها، داروهاى ضد حاملگى، نیکوتین، الکل، کوکائین.
ج) استرس.
16. منظور از منیزیمِ المنتال چیست؟
منیزیم به صورت نمکهاى مختلفى وجود دارد مانند کلرید منیزیم، سیترات منیزیم، لاکتات منیزیم، کربنات منیزیم، اکسید منیزیم و غیره. وزن منیزیمِ خالص در هر یک از این نمکها با دیگرى متفاوت است و به این منیزیمِ خالص، منیزیمِ المنتال گفته میشود. به طور معمول بر روى برچسبِ مکملهاى منیزیم، وزن منیزیمِ المنتال قید میشود. همانطور که پیشتر گفته شد، در پروتکل کوایمبرا مصرف روزانه 800 الى 1200 دویست میلى گرم منیزیمِ المنتال توصیه میشود.
بسیار مهم است که این منیزیم از نوع اکسیدِ منیزیم نباشد چرا که اکسید منیزیم، جذبِ بسیار کمى دارد.
