شهادت نامه ولنتینا کسترو

این پست توسط خانم ولنتینا کَسترو، که مدت شش سال است که مبتلا به بیمارى خودایمنى میاستنى گراویس هستند و حدود دو سال قبل درمان با پروتکل کوایمبرا را شروع کرده اند به اشتراک گذاشته شده:

"نام من ولنتینا است و 26 سال دارم و از 20 سالگى مبتلا به میاستنى هستم.

بیمارى من در سال 2014 با ضعف در لب بالا و اشکال حرکتى در عضلات صورت شروع شد. حدود شش ماه طول کشید تا بیمارى من تشخیص داده شد و من شروع به مصرف مستینون کردم و در سال 2015 غده تیموس من را با عمل جراحى از بدنم خارج کردند ولى از همان زمان علائم من گسترش یافت و ضعف بازوها و دستهایم هم شروع شد. در سال 2016 به دلیل شدت علائم مجبور شدم در بیمارستان بسترى شوم، من نمیتوانستم چیزى را قورت بدهم و حتى بزاق دهانم با ورود به ریه باعث خفگى من میشد. ضعف عمومى داشتم، تعادل نداشتم، عضلات پاهایم بقدرى ضعیف بودند که براى سوار شدن به ماشین باید با کمک دستهایم، پاهایم را بالا مى آوردم. بقدرى در بالا بردن بازوهایم مشکل داشتم که هنگام شستن موهایم میبایست آرنجم را به دیوار تکیه میدادم. بعد از آن به من کورتون و آزاتیوپرین و ایمونوگلوبولین تجویز شد ولى یکسال طول نکشید که مجدداً در بیمارستان بسترى شدم. هر سال یک الى دو بار در بیمارستان بسترى میشدم.

حدود دو سال قبل در مورد پروتکل کوایمبرا شنیدم و تصمیم به شروع آن گرفتم، البته از آنجایى که در کشورم، شیلى، پزشک آموزش دیده پروتکل وجود نداشت، مجبور شدم که به مکزیک رفته و درمانم را  تحت نظر دکتر ریکاردو آلکانتارا شروع کنم. از آن زمان بهبودیهاى زیادى داشته ام و بیمارى میاستنى ام تحت کنترل است. در حال حاضر علائمم محدود به عضلات صورت( قدیمى ترین علائم) است که تحلیل رفته اند و باید آن را تقویت کنم.

دوز کورتون من کاهش داده شده و امیدوارم که آن را به زودى قطع کنم.

هر روز ورزش میکنم و مشکلى ندارم. در چند سال گذشته به دلیل محدودیت حرکت و مشکل بلع، عضلاتم تحلیل رفته اند که با ورزش آنها را تقویت میکنم. در یک سال و نیم اخیر دیگر در بیمارستان بسترى نشده ام و بالاخره بعد از چندین بار مرخصى تحصیلى در طى چند سال گذشته، نهایتاً موفق به اخذ مدرک دانشگاهى ام شدم.

به یاد مى آورم روزهایى را که قبل از شروع پروتکل به همراه خانواده ام به مدت یک ساعت بر سر میز غذا مینشستم و هیچ چیز نمیتوانستم بخورم زیرا قدرت بلعم را از دست داده بودم. دیگر مدت نسبتاً زیادى است که مشکلى در غذا خوردن ندارم و هر زمانى که بخواهم میتوانم غذا بخورم.

از صمیم قلب از دکتر کوایمبرا و دکتر آلکانتارا سپاسگزارم."