این پست توسط خانم کامیلا گِسولدو، بیمار مبتلا به درماتیت پِرى اورال، در گروه برزیلى پروتکل در فیس بوک به اشتراک گذاشته شده:
این پست توسط خانم کامیلا گِسولدو، بیمار مبتلا به درماتیت پِرى اورال، در گروه برزیلى پروتکل در فیس بوک به اشتراک گذاشته شده:
"من تصمیم گرفتم بهبودى ام را با بیماران دیگر به اشتراک بگذارم زیرا همین خواندن شهادتنامه هاى بهبودى بیمارانِ دیگر بود که به من کمک کرد تا بتوانم تصمیم بگیرم.
دوازده سال قبل نقاط ریز قرمزى بر روى پوست اطراف بینى ام پدیدار شد که با مصرف پمادهاى کورتونى از بین می رفتند. هر شب پماد کورتون استفاده میکردم. به چندین متخصص پوست مراجعه کردم و هر کدام تشخیص متفاوتى دادند نظیر بیمارى رُزاسه، درماتیت سبورئیک، درماتیت پِرو اورال،... و برایم داروهاى مختلفى تجویز کردند که فایده اى نداشتند. امسال بیمارى من به شدت عود کرد و مصرف پماد کورتون هم دیگر کمکى به کنترل آن نکرد و ناچار شدم کورتون خوراکى مصرف کنم که مختصرى به علائمم کمک کرد. تست آلرژى هم انجام دادم و تعدادى از مواد خوراکى را از رژیم غذایى ام خارج کردم ولى بهبودى نداشتم. همین باعث شد که بیشتر در مورد بیمارى ام تحقیق کنم و با پروتکل کوایمبرا آشنا شدم. از یک پزشک آموزش دیده پروتکل وقت معاینه گرفتم و زیر نظر او درمان با پروتکل کوایمبرا را شروع کردم. در دو هفته اول شروع پروتکل من همچنان کورتون هم مصرف کردم زیرا از عود مجدد بیمارى ام به دلیل ظاهر ناخوشایند و خارش و سوزش شدیدى که داشت میترسیدم. پزشکم علاوه بر مصرف مکملهاى توصیه شده، از من خواست که گلوتن را هم از رژیم غذایى ام خارج کنم. بعد از حدود سه هفته علائمم کاملاً برطرف شدند. من ضمناً همیشه احساس خستگى شدید و سوزش چشم هم داشتم که با اجراى پروتکل این علائمم نیز از بین رفتند.
من از همه کسانى که شهادتنامه هایشان را به اشتراک گذاشته بودند تشکر میکنم و خداوند را به خاطر بهبودیهایى که داشته ام شکر میکنم."
منبع:
